Angst verdwijnt door vertrouwen

Je bent begin twintig, vol levenslust, helemaal in de wolken met je grote liefde, net gesetteld in jullie eerste huisje samen, al mooie reisjes mogen maken maar nog veel meer op je verlanglijstje, een hoop lieve familie en vrienden om je heen, verkerende in goede gezondheid.. De wereld ligt aan je voeten, maar juist in de bloei van je leven stort je volledig in elkaar! Hoe kon jou dit overkomen? Hoe moet je nu verder? Had je dit ook kunnen voorkomen? Vragen die blijven malen in je hoofd als je zowel fysiek als mentaal aan de grond zit. Je beseft dat je zult moeten leren reflecteren, relativeren, accepteren en bovenal loslaten. Maar dat blijkt gemakkelijker gezegd dan gedaan. Hoe ga je dit leren als je al eenentwintig jaar gewend bent om te denken dat je je leven volledig zelf kunt sturen en denkt alles onder controle te hebben? Altijd maar geleefd op de automatische piloot, het niet tot stilstand kunnen komen en niet de tijd nemen bij jezelf naar binnen te kunnen en durven kijken. Leven volgens een in jouw hoofd perfect plaatje en niet leven vanuit wie je werkelijk bent. Totdat het leven je ermee confronteert, moe gestreden en je er niet meer om heen kan. Je word je bewust van je innerlijke onvrede, onverzadigbaarheid, een bodemloze put. Je wordt je langzaam bewust van het leven. Je lichaam dat schreeuwt om aandacht en vooral rust. Emoties diep van binnen die nooit gezien, gehoord en gevoeld mochten worden, want daar nam je de tijd niet voor of je dacht deze al een plekje te hebben gegeven. Weggestopt, niet wetende dat er een onbewuste bestaat dat alles opslaat en als de tijd er rijp voor is het zich allemaal gewoon weer opnieuw aandient. In eerste instantie zoek je de onvrede buiten mezelf en denk je dat die bevredigd kan worden door dingen van buitenaf. Gedurende het proces leer ik dat ik alleen zelf in staat ben deze onvrede in te ruilen voor een gevoel van vrede. Door diep naar binnen te gaan, te kijken, te voelen, te horen en te handelen naar dat wat er daar leeft. Naar wie ik eigenlijk ben, wat ik wil en waar ik voor sta.

`Knowing yourself is the beginning of all wisdom´

En daar zit ik dan ruim 2 jaar later na ´mijn diepe dal ervaring´. Trots op de groei die ik bij mezelf zie, ook al is het nog niet altijd gemakkelijk om uit die vicieuze cirkel van angst vandaan te blijven en is het soms verleidelijk de controle over mijn leven weer toe te laten.

Maar ik weet inmiddels dat angst verdwijnt door vertrouwen. Vertrouwen dat het leven je steunt bij alles wat je doet. Elke stap die je zet is een stap in het onbekende. Al ken je de route van je huis naar de supermarkt nog zo goed, toch kan iedere stap die je zet voor een verrassing zorgen. Dat geldt ook voor de dag van morgen. Je kunt een voorstelling hebben van je toekomst, maar hoe die eruit gaat zien, moet je maar afwachten. Het heeft dan ook weinig zin om erover te piekeren. Het beste is om open te staan voor wat zich van moment tot moment in je leven aandient, erop vertrouwend dat het leven je altijd brengt wat je nodig hebt…

‘Sometimes you just need to relax and trust that things will work out. Let go a little and just let life happen’